Rozpoczynamy naszą serię artykułów tłumaczących podstawy darterskich rozgrywek. Jeżeli dartem interesujesz się od niedawna albo nie jesteś pewny, jak działają niektóre mechanizmy PDC to dobrze trafiłeś! Na pierwszy ogień pochylimy się nad kwestią karty zawodniczej.
Wczoraj zadaliśmy Wam pytanie o potrzebę serii artykułów rozjaśniających podstawy rozgrywek darterskich. Znacząca większość z Was (ponad 120 osób – 96% oddających głosy) zaznaczyła odpowiedź „tak”. Wobec tego, prezentujemy pierwszą odsłonę serii, która w miarę naszych możliwości czasowych będzie pojawiała się w najbliższych tygodniach na naszej stronie. Darterskich wyjadaczy uspokajamy – darterskie przedszkole pojawiać będzie się niezależnie od pozostałych tekstów i będą stanowić dodatek do naszych publikacji.
Skoro wstęp mamy za sobą, przejdźmy do konkretów – zaczniemy od karty zawodniczej, która jest dla wielu darterów marzeniem i otwiera drogę do rozgrywek PDC. Jak ją zdobyć? Ilu zawodników ją posiada?
Kto gra w PDC?
Karta zawodnicza jest biletem do rozgrywek PDC. Jej posiadacze są uprawnieni do gry w najmniejszych turniejach organizowanych przez największą światową federację – Players Championship (o rodzajach turniejów szczegółowo wspomnimy przy okazji kolejnej części) oraz różnych turniejach kwalifikacyjnych do większych imprez. Będąc w posiadaniu karty mamy możliwość rozpoczęcia swojej przygody w wielkim darterskim świecie i rozpoczęcia powolnego awansu w światowym rankingu, a co za tym idzie uzyskania możliwości gry w najważniejszych turniejach. Każdy zaczyna jednak od zera i najprostszym sposobem na awans w światowej hierarchii jest regularny udział w najmniejszych turniejach organizowanych przez PDC.
Co roku w posiadaniu karty zawodniczej jest 128 zawodników. Co sezon, który kończy się wraz z zakończeniem Mistrzostw Świata (początek stycznia), dochodzi też do przetasowania. Kartę na kolejny rok zachowuje 64 najlepszych zawodników z rankingu. Przebicie się na przynajmniej 64 miejsce jest podstawowym celem dla wszystkich zawodników, którzy wygrywają kartę. W przeciwnym razie muszą zaczynać całą zabawę od nowa i ponownie o nią powalczyć. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że jeśli zawodnik traci kartę, to traci również swój dorobek rankingowy. Nawet zawodnicy, którzy kartę odzyskują od razu po jej utracie nie zachowują swoich pieniędzy rankingowych i zaczynają sezon z zerem na koncie.
Q School
Podstawowym sposobem zdobycia karty zawodniczej są rozgrywki Q Schoola. Odbywają się one co roku w styczniu i są początkiem nowych rozgrywek. Turniej ten podzielony jest na dwie strefy – europejską i brytyjską (+ Irlandia i Gibraltar). Zawodnicy spoza Europy mogą wybrać, w którym turnieju chcą wystartować – dla przykładu Matt Campbell z Kanady występował w europejskim Q Schoolu, a Brazylijczyk Diogo Portela próbował swoich sił w strefie brytyjskiej. W turnieju może wystąpić każdy – dosłownie każdy, kto ukończył 16. rok życia i będzie oczywiście w stanie opłacić wpisowe – w 2022 roku wyniosło ono 450£.
źródło - https://dartsnews.com/pdc/pdc-takes-stricter-measures-to-allow-q-school-to-continue
Od Q Schoola zazwyczaj wszystko się zaczyna...
Rozgrywki podzielone są na dwa etapy – pierwszy jest typowo eliminacyjny i ma na celu wyłonienie zawodników, którzy przystąpią do drugiej fazy i to ona jest w tym wszystkim kluczowa. W drugim etapie rozgrywek walka toczy się już o kartę zawodniczą. W obu strefach rozgrywane są 4 turnieje – zwycięzcy każdego z nich automatycznie wygrywają kartę. Pozostałe miejsca w PDC przydzielane są na podstawie rankingu wliczającego wszystkie 4 turnieje. Im dalej się zajdzie, tym więcej funtów można dopisać na swoje konto (wszystkie rankingi w PDC działają na podstawie turniejowych zarobków!). Liczba dodatkowych zawodników, którzy uzyskują kartę poprzez klasyfikację generalną w każdym regionie zależna jest od liczby uczestników. Zazwyczaj więcej jest ich w strefie brytyjskiej i to tam przyznaję się takich wejściówek więcej – w 2022 europejski Q School dostał 11 dodatkowych wejściówek, a brytyjski 13.
Co jak się nie uda?
Zawodnicy, którym nie uda się triumfować na Q Schoolu nie zostają pozostawieni na lodzie. Wszyscy uczestnicy rozgrywek mogą potem brać udział w rozgrywkach Challenge Touru (o nim za moment), kwalifikacjach do UK Open (jednego z turniejów telewizyjnych), kwalifikacjach do European Touru oraz okazjonalnie w turniejach Players Championship – bardzo często zdarza się, że z pojedynczych turniejów wycofują się zawodnicy z kartą. Wysoko sklasyfikowani darterzy z Q Schoola mają wtedy możliwość zastąpienia ich. Z takiego przywileju korzystał chociażby Rowby-John Rodriguez, który przed dwoma laty nie miał karty, ale bardzo często na Playersach się pojawiał.
Challenge Tour i Development Tour
Dodatkową okazją do zdobycia karty jest dobra postawa w pobocznych seriach PDC. Wszyscy zawodnicy, którzy wystartowali w Q Schoolu mogą potem występować w rozgrywkach Challenge Touru, a najmłodsi zawodnicy (do 24 roku życia) mogą próbować swoich sił w Development Tourze. W obu seriach na przestrzeni całego roku rozgrywane są 24 turnieje – najlepsza dwójka z klasyfikacji generalnej uzyskuje kartę zawodniczą. W ten sposób do PDC wdarł się chociażby Ryan Searle. Anglik nie do końca wierzył w swoje możliwości podczas Q Schoola i opłacił turniej, tylko po to, aby grać w Challenge Tourze. Taktyka okazała się skuteczna i Searle właśnie w ten sposób zameldował się w PDC.
źródło - https://www.skysports.com/darts/news/12288/11935313/pdc-darts-ryan-searle-becomes-third-2020-pro-tour-winner
Ryan Searle był jednym z zawodników, którzy miejsce w PDC wywalczyli sobie poprzez dobre występy w Challenge Tourze
Comments