.png)
Ranking darterów istnieje od stycznia 1993. Od tego momentu tylko dziewięciu zawodników w historii, choć przez kilka miesięcy, było na jego szczycie. Przyjrzyjmy się z bliska ich historiom.
Alan Warriner-Little – 52 miesiące jako światowa jedynka
Warriner był pierwszy liderem rankingu w historii (od stycznia 1993). Przez dwa lata utrzymywał się jako jedynka, ale w następnych latach jeszcze czterokrotnie wracał na tę pozycję. Urodził w 1962 w Lancaster w Anglii, a do 2009 był aktywnym graczem PDC. Miał taki sam pseudonim jak Gerwyn Price, czyli „Iceman”. Osiągnięcia Alana są nieporównywalnie mniejsze do nie tylko wyników van Gerwena, ale również Jamesa Wade’a lub Gary’ego Andersona. Jest to spowodowane faktem, że w latach 90. pieniądze w darcie były nieporównywalnie mniejsze, co wiązało się z brakiem sponsorów, a także mniejszą liczbą turniejów. Dopiero od 1994 były rozgrywane Mistrzostwa Świata, a Warriner dwa razy doszedł do półfinału (1999 i 2003). Największym sukcesem w jego karierze pozostało zwycięstwo w World Grand Prix w 2001.
Dennis Priestley – 5 miesięcy jako światowa jedynka
Priestley mniej niż pół roku znajdował się na światowym szczycie, ale bardzo wyraźnie zapisał się na kartach historii. Został zwycięzcą pierwszych w historii Mistrzostw Świata w 1994. W finale rozprawił się 6:1 z Philem Taylorem. Swojego sukcesu nigdy już nie powtórzył, ale w ciągu pięciu lat cztery razy meldował się w finałach. Wszystkie przegrał ze wspomnianym Taylorem. Trzeba przyznać, że o rywalizacji Priestleya z The Powerem w Mistrzostwach Świata mogłaby powstać książka. Dennis na świat przyszedł w 1950 w Mexborough w Anglii, a aktywnie grał do 2014. Do tego można dodać, że aż do 2010 był liczącym się zawodnikiem w stawce. Jednak poza mistrzostwem świata próżno szukać ważniejszych trumfów na jego koncie, choć pucharów za non-televised events skompletował pokaźną ilość.
Rodney Harrington – 40 miesięcy jako światowa jedynka
Rod urodził się w 1957 w Boreham w Anglii, a jako zawodowiec grał do 2007. Jego pseudonim „The Prince of Style” nie wziął się znikąd, ponieważ większość swoich meczów rozgrywał w koszuli i garniturowej marynarce. Jego największymi sukcesami były zwycięstwa w World Matchplay w 1998 i 1999. Właśnie na ten okres przypadła jego dominacja w światowym rankingu. Najlepszym wynikiem w Mistrzostwach Świata był finał z 1995, który przegrał z Philem Taylorem 2-6. Mecz na pewno historyczny, ponieważ dzięki niemu The Power po raz pierwszy został mistrzem świata. Dalszą część tej historii zna każdy. Obecnie w ProTour rywalizuje syn Rodneya – Ryan Harrington. Anglik zajmuje 137 miejsce w rankingu PDC i mało prawdopodobne, żeby poszedł w ślady ojca.
Peter Manley – 13 miesięcy jako światowa jedynka
Manley to bardzo barwna i kontrowersyjna postać. Urodził się w 1962 w Cheam nieopodal Londynu. Aktywnie rywalizował do 2017. Największym jego sukcesem jest wygranie turnieju Desert Classic w Las Vegas w 2003. Na szczycie światowego rankingu wylądował w 2000 roku, ponieważ był finalistą MŚ i World Matchplay. Mimo wszystko Mistrzostwa Świata nie mogą mu się dobrze kojarzyć. Trzykrotnie dotarł do finału, ale zawsze przegrywał z Philem Taylorem. Dwa razy po wyniku 0:7! Po jednym z takich meczów odmówił podania ręki The Powerowi za co kibice przez wiele lat na niego buczeli. Manley zasłynął także z tego, że wielokrotnie wdawał się w dyskusje słowne i przepychanki z innymi zawodnikami. Eksperci opisywali go jako osobę, którą trybuny „uwielbiają nienawidzić”. Mimo wszystko zdarzały się jego pozytywne relacje z kibicami. Do historii przeszło jego wejście, które okrzyknięto jednym z lepszych w historii darta. Możecie je zobaczyć tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=cm0rkaxFxEs
John Part – 6 miesięcy jako światowa jedynka
Part był pierwszym i jak dotąd jedynym Kanadyjczykiem na szczycie światowego rankingu. Urodził się w 1966. W 2003 i 2008 roku został mistrzem świata. Pokonywał wówczas Phila Taylora i Kirka Sheperda. Liderem rankingu został w 2003 po zwycięstwie w MŚ. Nosi pseudonim Darth Maple, który wziął się stąd, że jego piosenką na wejście jest Imperial March kojarzony z Darthem Vaderem. Part bez wątpienia należy do zawodników, którzy nie wiedzą kiedy zejść ze sceny. Kanadyjczyk do teraz jest aktywnym graczem, pomimo że od dawna nie należy do światowej czołówki. W ciągu ostatnich dwóch lat grywał głównie w PDC Challennge Tour oraz TourCard Q-School. Trzeba przyznać, że ze średnim efektem, ponieważ w ciągu roku zarobił 245 funtów (dane wg Dartsdatabase).
Colin Lloyd – 22 miesiące jako światowa jedynka
Llyod urodził się w 1973 w Colchetser w Anglii, a aktywnie grał do 2018 roku. Był jedynym zawodnikiem, który w latach 2003-2007 był w stanie choć na chwilę zepchnąć Phila Taylora ze szczytu światowego rankingu. Swoją pozycję zawdzięczał zwycięstwom w World Matchplay (2005) i World Gran Prix (2004). Poza tym wygrał szereg turniejów niższej rangi. Na Mistrzostwach Świata jego najlepszych wynikiem pozostał półfinał z 2002 roku. Odpadł wówczas 4:6 z Peterem Manleyem.
Raymond van Barneveld – 5 miesięcy jako światowa jedynka
Van Barneveld to pierwszy, ale nie ostatni Holender w naszym zestawieniu. Przyszedł na świat w 1967, a przeszedł na emeryturę kilka miesięcy temu po porażce z Darinem Youngiem w 2020 PDC World Championship. Objęcie prowadzenia w światowym rankingu wiąże się ze zwycięstwem na Mistrzostwach Świata w 2007 roku. W finale przyszło mu się zmierzyć z (bez niespodzianek) Philem Taylorem. Wygrał 7:6. Dodatkowo Barney zwyciężył w Grand Slam (2012), Premier League (2014), UK Open (2006 i 2007) oraz w ponad 50 mniejszych turniejach. Kilka lat temu przyznał, że zmaga się z cukrzycą drugiego stopnia, a wysoki poziom cukru we krwi może doprowadzić do utraty wzroku. Efekty choroby było widać gołym okiem, ponieważ od jakiegoś czasu Barney występował w okularach.
Michael van Gerwen – 75 miesięcy jako światowa jedynka
Van Gerwen urodził się w Niderlandach w 1989 roku. Na szczyt rankingu PDC wskoczył w styczniu 2014 roku i od ponad sześciu lat nie zszedł z tronu. Jest to najdłuższa, nigdy nieprzerwana, seria w historii. Poprzedni rekord należał do Phila Taylora – 68 miesięcy. Mighty Mike absolutnie zdominował rozgrywki darta w ostatnich latach. Jest trzykrotnym mistrzem świata (2014, 2017, 2019), lecz nigdy nie obronił tytułu. Dodatkowo ma na swoim koncie ponad 120 wygranych turniejów, w których skład wchodzą przede wszystkim: 2x World Matchplay, 5x World Grand Prix, 3x Grand Slam, 5x Premier League, 4x European Championship, 3x UK Open, 5x Masters oraz 5x Players Championship Finals. Do Michaela należy także rekord najwyższej średniej w transmitowanym meczu darta: 123,4 pkt. Przed MvG jeszcze wiele lat grania, ale żeby znajdować się na szczycie rankingu dłużej od Taylora potrzebuje jeszcze kilkadziesiąt miesięcy gry na najwyższym poziomie.
Phil Taylor – 111 miesięcy jako światowa jedynka
Pisząc o Philu Taylorze pozwolę sobie zacytować spikera przy okazji jego ostatniego walk-onu w karierze. „And now ladies and gentelmen from Scotland. It’s time to meet a legend. Dominating the world of darts for almost three decades, the winner of over one hundred televised finals. Ladies and genetelmen, for a very final time! It’s time to meet the record-breaking historymaker! Sixteen time the champion of the wooooorld. It’s a Phil Theee Poweeeeeer Taaaylooor!” Taylor urodził się w 1960 roku. Zrezygnował w 2018. Zwyciężył w 214 turniejach. W 25 edycjach Mistrzostw Świata, 19 razy był w finale, 14 razy wygrał. Mistrzem Świata zostawał 8 lat z rzędu (1995-2002). 14 razy z rzędu meldował się w finale (1994-2007). Został 2-krotnym mistrzem świata BDO. 11 razy kończył w dziewięciu lotkach w turnieju telewizyjnym. Jako pierwszy w historii miał dwa nine dartery w jednym meczu. Oprócz zwycięstw w MŚ wygrał między innymi: 16x World Matchplay, 11x World Grand Prix, 6x Grand Slam, 6x Premier League, 4x Championship League, 5x UK Open, 4x European Championship. Na szczycie rankingu PDC po raz pierwszy był sierpniu 1996, a po raz ostatni w styczniu 2014. The Power jest bez wątpienia najlepszym zawodnikiem w historii dyscypliny i być może nikt nigdy mu nie dorówna.
Autor: Tomasz Brodko
Zdjęcie: DartsMad